- ابراهیم بن عبدالله بن حسن (اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ نِحَ سَ)
شاعری قلیل الشعر است. (ابن الندیم)
معنی ابراهیم بن عبدالله بن حسن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ نِ حَ)
لغت نامه دهخدا
از رجال حدیث و از نسل حرث بن معمر صحابی است. او در زمان حضرت پیغمبر به حبشه هجرت کرد. ابراهیم را علمای رجال موثق شمرده اندواژه ی صحابی برگرفته از واژه «صحبت» است که نشان دهنده نزدیکی و همراهی است. در منابع اسلامی، صحابی به فردی اطلاق می شود که پیامبر اسلام را دیده و مؤمنانه همراه او بوده است. اهمیت صحابه در حفظ منابع دینی و سنت پیامبر، انکارناپذیر است.